ప్రేమే భారమై.. హృదయం శూన్యమై.. యువతకు మానసిక క్షోభ..

                                                              ప్రేమను ప్రేమించు.

                                       (మహా తాత్వికుడు, జగద్గురువు జిడ్డు కృష్ణమూర్తి..)

(అయిదో భాగం)

ఈమధ్య ప్రేమ అతి భారమైన అంశంగా తయారై అనేకమందిని అనేక విధాలుగా బాధించి తద్వార మరికొంతమందిని   పరోక్షంగా బాధకు గురిచేస్తున్నది. అసలు ప్రేమ ఏమిటి,ఏలా ఉంటుంది. తత్వము, రూపము, గుణము ఎలా ఉంటాయి? 70  సంవత్సరాల పాటు ప్రపంచం చుట్టివచ్చిన మహా తాత్వికుడు జిడ్డు కృష్ణమూర్తి ప్రేమను గురించి ఇలా అభివర్ణిస్తారు.  ఒకసారి చదివితే  అర్ధం ఆదు. పదికి మరో పది సార్లు చదవాలి. యువత ముఖ్యంగా అర్ధం చేసుకోవాలి. ఇది   సుదీర్ఘం..

ప్రేమ ఒక వింతైన వస్తువు. మనం తేలిగ్గా దాని వెచ్చని మంటను పోగొట్టుకుంటం. మంట పోతుంది. పొగ మిగులుతుంది.మన హృదయాలు మనసులు పొగతో నిండిపోయాయి. కన్నీళ్ళతో రోజులు గడుపుతున్నాం. పాట మర్చిపోయాం, మాటకు అర్ధం పోయింది. పరిమళం పోయింది. చేతులు వట్టివైపోయాయి. పొగలేకుండా మంటను స్పష్టం చేసుకోవడం మనకు తెలియకుండా పోయింది. పొగ ఎప్పుడూ మంటను అణచివేస్తుంది.

ప్రేమ మనసుకు సంబంధించినది కాదు.  అలోచన అనె గూడులో లేదు. దాన్ని వెతకలేం. అబహ్యసించలేం. పోషించలేం. మనసు మౌనంగా, హృదయం ఖాళీగా ఉన్నప్పుడు ప్రమ ఉంటుంది. ప్రేమకు పేరులేదు. మంచిమాటలతో ప్రేమనుపుట్టించలేం. మొత్తం అలోచన ప్రక్రియను కాదనడమే ప్రేమ. కాదనడంలో ఉన్న సౌందర్యమే ప్రేమ. ఇదిలేకుండా సత్యానందం లేదు. ప్రేమ తయారయ్యే స్థితికాదు.ప్రేమ సున్నితమైనది. బహిరంగమైనది. చింతించేది కాదు. తెలియనిది. ప్రేమ ఇచ్చి పుచ్చుక్నేసరకు కాదు. అది వ్యాపారమైన మార్కెట్లో కొనేవస్తువు కాదు. ప్రేమించడమంటే ప్రతిఫలం కోరడం కాదు. ప్రేమ స్వేచ్ఛ నెరుగగలదు.

తల్లిదండ్రులుసైతం పిల్లలను ప్రేమలేనిచోతికి చదువుకి పంపుతారు. వారు నీలో కోరుకునేది ఒక మంచి ఉద్యోగం. జీవితం విజయవంతం కావడం మాత్రమే. అందుకే న సమాజం క్రమేపీ క్షీణించిపోతున్నది. ప్రేమించబడాలని పట్టుపట్టనంతకాలం నీలో ప్రేమ ఉండదు. ప్రేమ భావన కలగకపోతే నీవు అసహ్యంగా, క్రౌర్యంగా ఉంటావు. ప్రేమలేకపోతే శవప్రాయుడే. చచ్చిన వస్తువు ప్రేమనుకోరడం ఇంకా చచ్చినట్లే అవుతుంది. నీ హృదయం ప్రేమతో నిండి ఉంటే, ప్రేమించబడాలని కోరవు. నీ ఖాళీబొచ్చను నింపాలని దాన్ని ఎవరిముందూ చాచవు.  ఏదైనా ఖాళీగా ఉన్నప్పుడే అది నింపాలని కోరుకుంటావు. శూన్య హృదయం ఎప్పటికీ పూరించబడదు.

బాహ్యంగా ఎన్ని అలంకరణలున్నా హృదయంలో ప్రేమ లేకపొతే మనిషి అసహ్యకరమైన కురూపి. ప్రేమించినపుడు ముఖంలో కళ కనిపిస్తుంది. యవ్వనంలో ఉన్నప్పుడూ పువ్వులను, ప్రజలను, జంతువులను ప్రేమించకపోతే పెద్దవాడైన తరువాత జీవితం శూన్యమవుతుంది. ఒంటరివైపోతావు. భయంతో చీకటి నీడలు ఎప్పుడూ వెంటాడుతుంటాయి.  కానీ అసాధరణమైన ప్రేమ  హృదయంలో ఉంటే, లోతుగా భావిస్తే, దాని ఆనందం, తన్మయత వలన ప్రపంచం పూర్తిగా మారిన అనుభూతి ఏర్పడుతుంది.  ప్రేమించగలిగినప్పుడు క్రమశిక్షణతో పనిలేదు. ప్రేమ క్రియాత్మకమైన అవగాహన ఇస్తుంది. విరోధం లేదు. ఘర్షణ లేదు. ప్రేమించదమే ఈ ప్రపంచంలో క్రమతను ఏర్పరుస్తుంది.ప్రేమను దాని పని దానిని చెయ్యనియ్యండి. --The Wold Teacher 'Jiddu Krishna Murti